Mijn weg van een voorspoedig en snel herstel.
Op 3 november fietste ik naar huis, lekker snel want de kinderen moesten gehaald worden. Precies in de laatste bocht voordat ik thuis was kwam ik een tegenligger, een fietser tegen aan mijn kant van de weg. Twee opties schoten door mijn hoofd, door fietsen met een botsing of remmen en niet botsen. Ik remde en zag de klinkers van onze straat op mij afkomen. Ik strekte mijn handen uit en dacht: ”dit is niet handig”. Voordat ik het wist lag ik languit op het wegdek met heel veel pijn aan mijn handen en polsen.
De tegenligger voor wie ik remde had niks en wilde mij overeind helpen. ”Nee, laat mij even liggen!”, zei ik. Ik wilde voelen of er iets mis was en incasseerde de pijn. Een hulpvaardige voorbijganger heeft op mijn verzoek mijn man gebeld die de hulpdiensten inschakelde. Even later lag ik in de ambulance op weg naar het ziekenhuis. Na het maken van foto’s werd duidelijk dat er geen interne bloedingen waren. Ik had ”slechts” een gebroken elleboog en beide handen en polsen gekneusd. En zo werd ik met wat medicatie naar huis gestuurd.
Slaap, voeding en beweging.
De eerste dagen heb ik alleen paracetamol gebruikt voor de nachten, je herstelt immers door een goede nachtrust. Overdag gebruikte ik dus geen paracetamol om de pijn te stillen. De reden dat ik het niet gebruikte is omdat Paracetamol ook je herstel moeilijker maakt. Dit komt doordat paracetamol het ‘’ontstekingsproces’’ remt. Huh….? Ja echt!
Er wordt ontsteking geactiveerd als we iets kneuzen, breken of wanneer je geopereerd bent. Een ontsteking zorgt ervoor dat het immuunsysteem het gebied waar schade is als het ware ‘afzondert’ met een zwelling, roodheid en/of pijn, zodat het helingsproces kan starten. Een ontsteking is daarom het begin van genezing.
Paracetamol blokt dit proces deels en zorgt voor een langzamer herstel, het ontstekingsproces wordt geremd.
Voeding
Het herstel van mijn lichaam gaf ik ook een grotere kans door mijn voedingspatroon. Door te vasten, gemiddeld 15 uur per dag, zorgde ik ervoor dat mijn lichaam goed kon herstellen. Door minimaal 12 uur niet te eten geef je je lichaam de tijd voor andere processen dan het verteren van eten. Zoals in mijn geval het herstellen van de breuk en kneuzing van de polsen en handen.
Daarnaast gaf ik mijn lijf extra steun met suppletie. In mijn weg naar herstel waren dat de volgende supplementen:
– Magnesium, een stof die meer dan 100 processen in het lichaam helpt zoals spierherstel
– Omega 3, voor gezonde celmembranen
– D3, wat helpt bij botopbouw
– En een goede multivitamine naast een gezond eetpatroon, zodat het lichaam ondersteund wordt in het herstel en aangevuld wordt met vitaminen die we zelf niet aanmaken.
Acceptatie
Pijn ervaren is niet altijd ‘’slecht’’. Het niet accepteren wel, dat geeft stress.
Berusting vinden in de situatie, luisteren naar je lichaam en een stapje terug doen helpt je in het herstel. De pijn negeren maakt het erger en zorgt ervoor dat je over je grens gaat.
Soms kan er ook een onderliggende boodschap zijn waarom iets gebeurt. Dit is vrij breed en niet zweverig. Psych-K is een methode die je hierbij kan helpen. Mijn ervaring is dat het helpt bij de acceptatie van de situatie. Binnenkort meer over dit onderwerp.
